Ala i Natalia
Stankiewiczówny,
postrzelone
i pokłute
bagnetami
przez UPA
11 lipca 1943 r.
podczas rzezi kolonii Gurów,
pow. włodzimierski
w woj. wołyńskim.
Ich matka i siostra
zostały wówczas
zamordowane.
O wystawie
W dziejach narodów i państw są wydarzenia, które mimo ich wielkiego znaczenia, przysłonięte są mgłą niepamięci. W Polsce przez wiele lat takim zapomnianym fragmentem najnowszej historii była zbrodnia wołyńska. Znajdowała się ona na marginesie zainteresowań historyków, rzadko mówiono o niej w szkołach, niewiele powstało dzieł kultury odnoszących się do tych wydarzeń. Od wielu lat trwa proces przywracania pamięci, daleki jest on jednak od zakończenia. Na wciąż nikłą obecność zbrodni wołyńskiej w powszechnej pamięci wskazują ostatnie badania opinii publicznej, przeprowadzone w 2008 roku.
Przypadająca w tym roku 70. rocznica zbrodni stwarza unikalną szansę na trwałe zapisanie jej w świadomości Polaków i Ukraińców. Za najważniejsze swoje zadanie Instytut Pamięci Narodowej uznaje działania edukacyjne, przybliżające społeczeństwu prawdę o wydarzeniach sprzed lat. Wśród wielu inicjatyw bardzo ważne miejsce zajmują wystawy, w tym ta, której katalog trzymają Państwo w ręku. Poszukiwanie prawdy o przeszłości i pamięć jest naszym podstawowym obowiązkiem wobec ofiar. Jesteśmy to także winni przyszłym pokoleniom Polaków i Ukraińców. Prawda i pamięć stanowią bowiem najlepszy fundament pojednania.
Łukasz Kamiński
Prezes Instytutu Pamięci Narodowej
Organizatorzy wystawy:
Instytut Pamięci Narodowej Oddział w Szczecinie | Stowarzyszenie „WSPÓLNOTA POLSKA” | Towarzystwo Miłośników Wołynia i Polesia
Scenariusz wystawy i teksty | Ewa Siemaszko
Koncepcja wystawy | Agnieszka Gorczyca, Michał Ruczyński, dr Marcin Stefaniak